Zaynab over gezonder worden dankzij gemeenschapskracht
In buurthuis Burezina in Utrecht Overvecht is Zaynab een vertrouwd gezicht. Ze maakt notulen bij vergaderingen en wandelt iedere maandag met de vrouwengroep. Dankzij de gezonde wijkaanpak, die ondersteund wordt door 2diabeat, heeft ze geleerd dat kleine stappen al een groot verschil kunnen maken.
“Als ik ga fietsen, wandel ik nu op de terugweg met de fiets aan de hand.”
Het Hartcheckpunt van de Hartstichting, dat ze op het gezondheidsfestival van het buurthuis bezocht, gaf haar een wake-up call. “Veel waarden waren niet goed en ik schrok daar toch wel van. Het klopt dat ik te weinig beweeg. Ik fiets, wandel en zwem wel, maar het kon beter.”
“Je wordt je steeds bewuster: ik moet iets veranderen”
Zaynab raakte betrokken bij de gezonde wijkaanpak via buurthuis Burezina, in de wijk Overvecht in Utrecht. “Ik verzorg daar de notulen voor de werkgroep. Notulen maken is natuurlijk een zittende bezigheid en ik was van vroeger uit sowieso veel zittend bezig. Ik werd gaandeweg steeds bewuster dat ik daar iets aan moest veranderen.”
“Dan ga ik op de terugweg lopen”
Zaynab begon kleine dingen te veranderen. “Als ik ga fietsen, wandel ik nu op de terugweg met de fiets aan de hand. Dat vind ik een slimme zet van mezelf. Je bewust worden dat lopen tot verbetering kan leiden is belangrijk. Fietsen is goed, maar lopen is vaak nog beter. Als het kan, stap ik ook bewust wat eerder uit de bus om nog een stukje te wandelen.
De effecten van haar leefstijlverandering voelde ze al snel. “Ik had daarvoor steeds meer pijn op mijn wreef, waarschijnlijk door te weinig lopen. Dat is minder geworden. En ik had ook wel wat gewicht mee te sjouwen, dat is nu wat lager. Het gaat allemaal niet heel snel, maar dat zijn allemaal puntjes waar je blij van wordt.”
“Als het kan, stap ik ook bewust wat eerder uit de bus om nog een stukje te wandelen.”
“Ik hoef me er niet bij neer te leggen”
Zaynab is trots op haar vooruitgang. “Trappen lopen op het station ging in het begin moeizaam. Nu is het niet zo dat ik de trap op sprint, maar ik neem ‘m wel en bovenaan aangekomen sta ik niet meer ontzettend te hijgen. Dan merk je: dit werkt. Dat geeft me een gevoel van trots. Ik hoef me er niet bij neer te leggen. Ouder worden betekent niet dat je ongezonder hoeft te worden.”
Zaynabs man heeft al jaren diabetes type 2. “Ik denk dan: ik zou ook diabetes kunnen krijgen. Ik wil alles behalve dat. En een beetje meer lopen is een kleine moeite. Het mooie is ook dat er zoveel plekken in Utrecht zijn waar het mooi is om te lopen, bijvoorbeeld langs de Vecht. Echt genieten!
“Als je thuis zit, kun je depressief worden.”
De eenenzeventig jarige Zaynab laat zich inspireren door leeftijdsgenoten. “Een vriend van me wandelt elke dag in het Wilhelminapark. Toen dacht ik: wauw, dat wil ik ook. Dat motiveert me enorm.” Zaynab wandelt ook met de vrouwengroep van Buurthuis Burezina, een diverse groep vrouwen uit allerlei culturen. “Er gebeurt van alles in die groep, zo wordt er bijvoorbeeld ook gekookt. Zelf wandel ik alleen. Je kiest de dingen eruit die je aanspreken. Dat is het fijne; je bent vrij om te kiezen wat bij jou past.”
“Er gebeurt van alles in die groep, zo wordt er bijvoorbeeld ook gekookt. Zelf wandel ik alleen. Dat is het fijne; je bent vrij om te kiezen wat bij jou past.”
Ze ziet hoeveel het wandelen haar en anderen oplevert. “Als je thuis zit, kun je depressief worden. Als je gaat wandelen, kan dat zo veranderen. Dan kom je positief thuis. We praten met elkaar over koetjes en kalfjes, maar ook over zaken die ons als vrouwen bezighouden. Er zijn veel dingen in een vrouwenleven die je in elkaar herkent. Het is fijn om te merken dat we allemaal met dezelfde kleine dingen worstelen en ons best doen om het leven een goede inhoud te geven. Mooi hoe dit ons, ondanks alle verschillende culturele achtergronden, met elkaar verbindt.
“Zelfs in de regen kun je mooi wandelen en een regenboog zien”
Het kan een uitdaging zijn om ook in de regen te gaan wandelen. “Ik neem altijd een poncho mee. Voor mij is dat vanzelfsprekend, voor anderen was dat nieuw en een beetje gek. Maar ook in de regen kun je mooi wandelen en juist dan zie je weer andere dingen. Spetters in het water, de rust op straat. En iemand met hooikoorts heeft daar minder last van in de regen. Als je geluk hebt, zie je een regenboog; zo word je toch beloond voor het wandelen in de regen.” Zaynab verwondert zich ook over de natuur. “Zelfs tussen stoeptegels groeien plantjes. Dat valt je pas op als je de tijd neemt om goed te kijken.” Ze is voorbereid op haar wandelingen: “Ik heb altijd een rugzakje mee met een flesje water en wat gedroogde vruchten, handig voor de zekerheid.”
Zaynab benadrukt hoe belangrijk gelijkwaardigheid is. “Dat we er voor elkaar zijn, en dat er niet iemand is die het beter weet. Vanuit gelijkwaardigheid samen dingen doen.”
De werkgroep van Burezina en aanjager Hassan spelen daarin een grote rol. “We vormen met z’n allen echt een team. Hassan is daarbij een mooi voorbeeld van iemand die positief in het leven staat. Iedereen heeft wel eens een moment waarop je het even niet meer ziet zitten; dan is het belangrijk dat je elkaar weer op weg helpt. En dat gebeurt hier ook echt.”
“Het is bovendien niet alleen Hassan; het is een grote, enthousiaste groep waarin iedereen zijn op haar eigen inbreng heeft. Dat maakt het zo leuk. Iedereen komt met ideeën, en samen maken we er iets van. Het is niet één persoon die bepaalt wat er gebeurt.”
“Een goede buur is beter dan een verre vriend”
Het bruist van de activiteiten in Burezina. “We hebben net een ‘In Balans’-cursus gehad. Je kunt er breien, naaien, spelletjes spelen, samen ontbijten of verzorgingsmaskers maken. Er is van alles te doen en dat zorgt voor verbinding en plezier.”
Zaynab vindt het belangrijk om te benoemen dat Burezina een buurthuis in zelfbeheer is. “Daardoor voelt iedereen dat-ie echt z’n steentje kan bijdragen. Dat je iets kunt veranderen, gewoon door wie je bent.”
Voor Zaynab gaat de uitspraak ‘een goede buur is beter dan een verre vriend’ ook echt op. En waar kun je die buren beter ontmoeten dan in het buurthuis? De perfecte plek ervoor.
“Gezondheid verbeteren gaat in kleine stapjes”
Zelf blijft Zaynab gemotiveerd door te merken wat het haar oplevert. “Stappen tellen! Ik heb ook goede wandelschoenen en steunsokken gekocht, daardoor loop ik makkelijker. Mijn gewicht is wat lager, de pijn op mijn wreef is verminderd. Het gaat niet snel, maar ik voel me beter. Dat telt.”
Ook thuis bracht Zaynab verandering in gang. Samen met haar partner is ze anders gaan eten. “We aten al groente, maar nu veel meer. Dat werd thuis niet direct enthousiast ontvangen, maar het is gelukt.” Toch blijft het wel lastig om haar man te motiveren om meer te bewegen. Maar ik blijf zelf het goede voorbeeld geven.”
“Ik denk dat je niet iets groots moet willen bereiken. Al is het maar één klein ding dat verandert in het leven van een ander, dan is het al meegenomen. En dat hoeft helemaal niet bewust te zijn. Als het gebeurt, is het goed.
“Het hoeft niet groot. Eén klein ding kan al verschil maken”
Zaynab hoopt dat haar verhaal anderen in de wijk kan inspireren. “Ik denk dat je niet iets groots moet willen bereiken. Al is het maar één klein ding dat verandert in het leven van een ander, dan is het al meegenomen. En dat hoeft helemaal niet bewust te zijn. Als het gebeurt, is het goed. Wie daar dan voor verantwoordelijk is, doet er ook niet toe.”
Zaynab zou het mooi vinden als er meer plekken komen zoals Burezina. “Waar mensen gemotiveerd zijn om hun steentje bij te dragen. Niet professioneel, maar écht. Dat voelt anders.”